NRC IS ALLEEN MAAR ANTI-ISRAËL

Op het internet circuleert een filmpje. Jongeren in PSV-shirt brallen een antisemitisch lied, ergens in een McDonald’s. Dus komen er woorden als Jood, SS en branden in voor. De Telegraaf besteedt er aandacht aan. Is het louter nieuws, een poging om de Ajax-rivaal in een kwaad daglicht te stellen? Of vindt de krant dat antisemitisme daadwerkelijk moet worden aangepakt?

Feit is dat niemand van McDonald’s optreedt. Geen passant die er iets van zegt. Er wordt gejuicht en gelachen. Immers, het gaat om Ajax waarvan de supporters zichzelf als Joden aanduiden, en heeft conform deze redenering niets met antisemitisme te maken.

Dat moge zo zijn, het massale gezang of dat nu in Eindhovens restaurant, in een Rotterdams café of op Utrechts en Groningse tribunes plaatsvindt, bewijst op z’n minst één ding. Het ontbreekt de zangers aan het minste greintje historisch besef.

Maar hoe kan het ook anders in een land waar een toonaangevende opiniemaker als het NRC Handelsblad aan eenzelfde euvel lijdt. Want niet alleen neemt de kwaliteitskrant een erkend Jodenhater in bescherming, hij maakt op 29 april ook nog eens ruimte vrij voor een antisemitisch schotschrift dat zijn weerga niet kent. Om vervolgens de aangevallen schrijver te beschuldigen van grof taalgebruik.

Natuurlijk werpt ook de krant het etiket antisemitisme verre van zich. Want zoals de voetbalsupporters anti-Ajax zijn, is het NRC Handelsblad anno 2016 alleen maar anti-Israёl.
http://www.krantmeteenmening.nl

ZELFS DE VADER WIL NIETS ZEGGEN

“De politie bevestigt dat een 33-jarige vrouw in december vorig jaar aangifte heeft gedaan tegen een 45-jarige man uit Valkenburg”. Meldde RTL Nieuws op 24 februari. Het zakenblad Quote en De Telegraaf schreven eerder al dat een ex-vriendin een oud-minister beschuldigt van zware mishandeling. Zo zou zij een hersenschudding, een gebroken elleboog en een aantal kneuzingen hebben opgelopen.

De namen van de twee betrokkenen zijn bij de media bekend. Intussen zwijgen politie, advocaat en betrokkenen als het graf. Zelfs de vader van de mogelijke verdachte wil niets zeggen. Maar ach, mooier kunnen de media het niet hebben. Heerlijk nieuws. Jinek maakte er al een avondvullend programma van. Verslaggevers deden er kond van. RTL Boulevard smult ervan.

“Waar is de oud-minister”? “Waar is de ex-vriendin”? Laten we eerlijk zijn, wie wil niet het naadje van de kous weten?
http://www.krantmeteenmening.nl

TOEN RECTIFICEERDE DE TELEGRAAF

De Telegraaf, de Krant van Wakker Nederland, plaatste zaterdag foto, Facebookpagina, naam en woonplaats prominent in de krant. “Dit is hem dan, de onverlaat die het bordje Kenneth NSB vasthoudt. De hooligan die Feyenoorddoelman Kenneth Vermeer als een verrader beschouwt. Want van Ajax naar Feyenoord gaan, mag nu eenmaal niet”.

Na het Correspondents’ Dinner was het akkefietje in de Arena van vorige week zondag het gesprek van de week. Wie niet, sprak schande van het gedrag van de Ajaxsupporters in vak 410? Logisch ook de woede van goedwillende supporters over de lieden die op het Dartsfestijn in Engeland meenden zich solidair te moeten verklaren met vak 410.

De Telegraaf stelt zich normaliter op als vertolker van het grote fatsoen. Chef Sport Valentijn Driessen herinnerde eraan. “De hooligans zijn geen supporters. Die willen alleen rotzooi trappen. Die lui die dit doen, kunnen niet denken. Hebben een verstandelijke beperking, en dan beledig je nog de mensen met een verstandelijke beperking”.

Waarbij aangenomen mag worden dat wat voor de Ajaxhooligan geldt, opgaat voor diens Feyenoordcollega. Met andere woorden, de man van het bordje ‘Kenneth NSB’ is zijn leven niet zeker, ook al omdat het Telegraafbericht zich razendsnel verspreidde via de sociale media.

En toen moest De Telegraaf het bericht rectificeren. Waarmee die krant zich maar weer eens bewees als de journalistieke hooligan van het land.
http://www.krantmeteenmening.nl

‘HHHOE, HOE KAN DIT?’

WNL op Zondag is een journalistiek programma, zondagmorgen 9.30 uur op NPO 1. Dus zat Sjuul Paradijs, de voormalig hoofdredacteur van De Telegraaf, op de bank bij presentator Rick Nieman. Sjuul Paradijs werkte bijna 30 jaar voor De Krant van Wakker Nederland toen hij zijn congé kreeg. Sjuul Paradijs was iets nieuws begonnen maar wilde niet zeggen wàt.

Toch kwam hij veelvuldig aan het woord. Aan de orde waren de Nobelprijzen die deze week verdeeld worden. Presentator Nieman vroeg de gasten naar hun voorkeuren. Paradijs wilde de Russische president Vladimir Poetin voordragen, mits deze de Islamitische Staat versloeg. Poetin, Nobelprijswinnaar van de Vrede.

Paradijs klonk trouwens heel serieus. Hij keek ook serieus. Maar wat valt er eigenlijk te zeggen? Immers, een man die een dictator, onderdrukker, intrigant, levensgevaarlijke dromer over invloedssferen en oude rijken ziet als kandidaat voor de Nobelprijs voor de Vrede valt domweg niet serieus te nemen. Als zo’n man ook nog jarenlang hoofdredacteur was van een krant die best wel invloed heeft, kan een beetje objectieve waarnemer nog net, en met de allergrootste moeite uitstoten: ‘Hhhoe, hoe kan dit”? Want verder heeft hij geen woorden meer.
http://www.krantmeteenmening.nl

MAAR KRANKZINNIG BLIJFT HET

Een relletje op NPO Radio 1. Commentator Jack van Gelder neemt afscheid. Drie collega’s zijn gevraagd hun mening over de meester te geven. Aansprekende, overbekende fragmenten schallen de ether in waaronder die van het wereldkampioenschap voetbal in Frankrijk, 1998, Nederland-Argentiniё: “Bergkamp, Bergkamp, Bergkamp”. Waarop Jack verbaal klaarkwam.

De drie collega’s zijn Jacks leeftijdgenoten, onder wie de onvolprezen Kees Jansma. De man noemt zichzelf journalist, en hij zal ook zo begonnen zijn. In elk geval was hij jarenlang het gezicht van Studio Sport, om vervolgens perschef van het Nederlands elftal te worden. Inmiddels werkt hij voor de commerciёlen.

Johan Derksen is aanwezig, en óók de voormalig hoofdredacteur van Voetbal International heeft zijn opvattingen over het vak. Maar waar Jansma kiest voor enthousiast en kritiekloos volgen, buit Derksen zijn gaven als provocateur en mopperaar uit.

De derde man aan tafel is ‘good old’ Ben de Graaf. De Cruyff-generatie kent de voormalige chef sport van de Volkskrant nog wel. Een prima journalist die het aandurfde om op het hoogtepunt van de 1974-euforie te schrijven dat het Nederlands elftal wel wat hard speelde. “Krankzinnig”, noemt De Graaf het geweld waarmee Van Gelder het luisteren naar een voetbalradioverslag doorgaans tot een hel maakt.

Niettemin lusten ze er op Radio 1 wel pap van. Behalve Van Gelder, hebben met name zijn wielrencollega’s er een handje van. Met journalistiek heeft het allemaal niets te maken. Het is wel de norm. De Van Gelders zijn entertainers, schreeuwers, propagandisten die lak hebben aan de idee dat een journalist altijd kritisch moet zijn, op de slechte èn op de mooie momenten.

Dus liep Jack van Gelder weg, om via De Telegraaf die oude, onverbeterlijke zuurpruim van de Volkskrant de huid vol te schelden, beledigd, kwaad, de schaamte voorbij, en wist NPO-coördinator Laurens Borst niet hoe snel hij de vakman Jack zijn excuses aan moest bieden.

Maar krankzinnig blijft het.

HET GOEDE NEDERLAND IS GEROERD

En, bent u ook zo vreselijk geschokt door dat Syrische jongetje, Alan Kurdi, op het strand van Bodrum? Drie jaar was hij nog maar. Ouder mocht hij niet worden. Het is de kracht van het beeld. De foto doet de wereld anders naar vluchtelingen kijken. Het is de foto van het jaar.

We hebben het geweten. “Het goede Nederland is tot tranen toe geroerd”, schalde Radio 1 de ether in. Bij De Wereld Draait Door liet NRC Handelsbladhoofdredacteur Peter Vandermeersch ze al de vrije loop. PvdA-leider Diederik Samsom had niet alleen brok in de keel, zelfs kon hij de slaap niet vatten.

‘De foto die de geschiedenis veranderde’. Zoals in 1963, toen de Amerikaanse fotograaf Nick Ut de 9-jarige Kim Phuc vastlegde, vluchtend, naakt, bedekt met derde graadbrandwonden als gevolg van een napalmbombardement.

Anderen herinneren zich de uitgemergelde Bosniёr Fikret Alic achter het prikkeldraad. De Britse zender ITN schoot de beelden in augustus 1992 toen de Joegoslavische burgeroorlog op zijn hoogtepunt was. Vervolgens verdiende de zender goud geld met de suggestie dat De Tweede Wereldoorlog op herhaling was, compleet met concentratiekampen.

Haast bij toverslag is nu ook de actiekrant De Telegraaf is òm. Of de oproep van Bild Zeitung om vluchtelingen te helpen daartoe bijgedragen heeft, zal de hoofdredactie niet gauw erkennen, feit is dat de Krant van Wakker Nederland gisteren een levensgrote advertentie publiceerde waarin de Bekende Nederlanders hun mededogen tonen. “Het is tijd dat de toon verandert”, aldus de krant waarin het VVD-geluid zo vaak doorklinkt om paal en perk te stellen aan de vluchtelingenstroom.

Of ik geschokt ben? Ik heb zo mijn bedenkingen. Noch Nick Uth noch ITN hebben indertijd de vrede dichterbij gebracht. Op z’n best bevestigen beelden een gevoel dat kijkers al in zich dragen. Velen zijn ontvankelijk voor het leed en zijn bereid mensen in nood te helpen, zelfs hun huis open te stellen. Voor velen is het hemd toch nader dan de rok. Iedereen vindt het erg. Waarom nu? Waarom deze foto? Het punt is: de politiek heeft draagvlak nodig.

‘BILD IS TOCH CONSERVATIEF’?

Het gaat goed met Bild Zeitung, de grootste Duitse krant en zijn uitgever Axel Springer. Wat met name opvalt, is de groei van Bildplus, de digitale editie van het sensatieblad. Met meer dan 150.000 betalende abonnees heeft het een stevige positie ingenomen op het internet. Heel anders vergaat het zijn Nederlandse tegenpool, De Telegraaf en uitgever TMG waar de verliezen alleen maar groter worden.

Dus is het crisis op de burelen van De Krant van Wakker Nederland die zich in politiek opzicht net als Bild richt op het meer rechtse lezerspubliek. De nieuwe hoofdredacteur Paul Jansen was vorige week te gast bij Jinek. Hij heeft er zin in, en hoopt dat zijn De Telegraaf de rechtse actiekrant blijft die het altijd is geweest, compleet met chocoladeletters. Ook wil hij de gezelligheid terug die De Telegraaf in de vorige eeuw zo populair heeft gemaakt, terwijl hij bezweert dat de krant en Johan Cruyff een vast tandem blijven.

Of Jansen de weg naar het succes vindt, zal de tijd leren. Wellicht steekt hij zijn licht op bij Bild-collega, Julian Reichelt die zondag bij het opinieprogramma Buitenhof aan tafel zat met Marcia Luyten. Stomverbaasd toonde de presentatrice zich over de recente kop, ‘Warum wir den Syrien-Flüchtlingen helfen müssen”, want ”Bild is toch conservatief”?

Hoofdredacteur Reichelt gaf geen krimp. Hij zag er trouwens geen tegenspraak in. Integendeel, hij hield een vurig pleidooi voor het goede Duitsland waarin hij groot is geworden, en dat niets wil weten van de felle protestacties tegen de komst van vluchtelingen, laat staan van de brandstichtingen en de toenemende agressie. “Ook als de lezers die houding niet op prijs stellen”? vroeg Marcia Luyten nog. “Ook als de lezers dat niet op prijs stellen”! aarzelde Julian Reichelt niet.

De opstelling van Bild mag verbazing wekken. Niettemin kan Telegraaf-hoofdredacteur Paul Jansen er zijn voordeel mee doen.

PAUL VINDT WOUTER DE SLIMSTE

“Wouter Bos is met afstand de beste én de slimste politicus van de afgelopen jaren. Hij heeft de gave van het woord. Doorziet niet alleen het politieke spel, maar ook de meest complexe dossiers”, aldus de gedoodverfde nieuwe hoofdredacteur van De Telegraaf, Paul Jansen.

Het opinieblad Vrij Nederland tekende de uitspraak in 2010 op, naar aanleiding van Jansens verkiezing als beste duider van het Binnenhof. Wouter Bos was indertijd PvdA-leider, vicepremier en minister van financiёn.

Bijna unaniem beschouwen collega’s en politici Paul Jansen als de best geïnformeerde journalist van de Nederlandse politiek. Zij bewonderen zijn Telegraafcolumn erom. Ook Wouter Bos heeft lovende woorden over voor de commentator. Zie daarvoor de Volkskrant, 21 juli 2015, d.d.

De Telegraaf is rechts. De Krant van Wakker Nederland zet zich van oudsher af tegen alles wat links is. Met ziels genoegen legt ook Paul Jansen de PvdA en PvdA-politici op de politieke pijnbank. Het ultieme bewijs is er niet. Uit alles blijkt dat Bos een van de bronnen is waaruit Jansen naar believen kan putten.

In Vrij Nederland ging Paul Jansen er hard tegenaan: Noemde links vooral hypocriet. Achtte t de PvdA in hoge mate verantwoordelijk voor de sfeer van onvrede en de opkomst van een populistische partij als de PVV door integratieproblemen stelselmatig onder het tapijt te schuiven.

Moet kunnen. Niettemin roepen de loftuitingen richting Wouter Bos vragen op. Immers, het land herinnert zich hoe Bos nog in 2010 de pappen- en nathoudenman, Job Cohen, parachuteerde als zijn opvolger. Hoe de PvdA instortte toen Bos de leider was. Hoe dezelfde Wouter Bos als politieke peetvader van Diederik Samsom het beruchte kaartenspel introduceerde bij de formatie van het kabinet-Rutte 11.

Wouter Bos, een socialist? Een scherpzinnig politicus? Eerder lijkt de huidige topman van het VUmc aan de basis te staan van de teloorgang van de PvdA. De Telegraaf noch Paul Jansen zal er rouwig om zijn. Er zijn verklaringen. Maar heb zo een idee waarom de kandidaat-hoofdredacteur Wouter Bos de hemel in geprezen heeft. Laten we het eigenbelang noemen. Of anders: hypocriet!

DE TELEGRAAF, SPEELBAL VAN DE MARKT

De Telegraaf, De Krant van Wakker Nederland, verkeert in zwaar weer. De oplagecijfers kelderen al jaren. Hoofdredacteur Sjuul Paradijs is opgestapt. Ontslagen misschien. Het is een drama mevrouw en meneer. Drukkers beraden zich op acties. Een staking dreigt.

Al maanden gist het op de burelen van de grootste krant van Nederland. Maar wat is groot als de papierenoplage in vijftien jaar met bijna 50 procent is afgenomen. Maar groot of niet, de invloed van de krant is er niet minder om.

Vraag het de SP. Drie maanden voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 rekende de partij van Emile Roemer op 30 zetels. Frontaal was de aanval vanuit het hoofdkantoor op de Basisweg in Amsterdam. Vijftien zetels restten.

Vraag het de onderhandelaars van VVD en PvdA na de totstandkoming van het regeerakkoord waarbij een inkomensafhankelijke ziektekostenverzekering was afgesproken. De lezer herinnert het zich wel. De inkomensafhankelijke ziektekostenverzekering is er nooit gekomen. Vraag het Patricia Paay, John de Mol, Johan Cruyff of Mark Rutte.

Vraag het Mark Rutte. Allang geldt politiek commentator Paul Jansen als de best geïnformeerde en invloedrijkste journalist op het Binnenhof. Rechts is de krant. Rechts van het midden. Staat pal voor de vrije markt, is wars van linkse invloeden.

Ach, het is een harde strijd. Directie en redactie vechten elkaar de tent uit. Het gaat om geld, om macht, om invloed, om ongetwijfeld diepgaande verschillen van inzicht. Banen staan op het spel. Zoveel is zeker, de Krant van Wakker Nederland, spreekbuis van rechts Nederland is speelbal geworden.

ONRECHT WORDT MR. WAKKIE TE VEEL

Het was niet nodig. Bij de Krant van Wakker Nederland geloven ze hem zo wel . Paul Jansen, chef politiek van De Telegraaf zat gisteren aan tafel bij Pauw. Voor hem is de zaak duidelijk. Minister Dijsselbloem van financiën heeft het land grote schade berokkend, nu hij de beursgang van ABN Amro feitelijk heeft geblokkeerd. De kiezers zullen het de PvdA zwaar aanrekenen.

Toch meende mr. Peter Wakkie er gisteren goed aan te doen zijn interview in het NRC Handelsblad kracht bij te zetten. Met ingang van direct stapt hij op als vicevoorzitter van de Raad van Commissarissen van de ABN Amrobank. Het onrecht de collega’s aangedaan, moet hem in het commissarissenhart getroffen hebben.

Intussen loopt de ruzie tussen minister Dijsselbloem en de ABN Amro-top steeds hoger op. De Bank beschuldigt de minister van woordbreuk. Immers, hij heeft met de salarisverhoging ingestemd. De minister schrijft de Tweede Kamer dat hij de bestuurders heeft gewaarschuwd voor de gevolgen. Het FD beschikt weer over een brief waarin De Nederlandsche Bank de ABN Amro-top wijst op ondeugdelijke procedures en het gevaar voor dubbele petten.

Mr. Wakkie staat bekend als een briljant advocaat, gespecialiseerd in het ondernemingsrecht. Van 2003 tot 2009 was hij lid van de Raad van Bestuur van Ahold. Na zijn pensioen vergaarde hij een viertal commissariaten. Bovendien is hij partner van een advocatenbureau.

Het is een beetje flauw misschien. Maar het zal toch niet zo zijn dat mr. Wakkie een dubbele pet op had?