EEN ONOPLOSBAAR PROBLEEM

Drie weken geleden gaf de KNVB toestemming aan de scheidsrechter, om de wedstrijd te staken. Aan de teams om van het veld af te lopen, aan de club om daadkrachtig op te treden. Want mensonterend waren de spreekkoren richting Ajacied Riechedly Bazoer.

Dus hing een opblaasbare Feyenoorddoelman Kenneth Vermeer zondagmiddag tijdens de Klassieker aan het touw. En scholden Ajaxsupporters hem vanaf het eerste fluitsignaal uit. De televisie besteedde er niet te veel aandacht aan. Één keer waarschuwde de club het supportersvak. De dader werd opgepakt en kreeg een stadionverbod. De voetballers speelden door, de spreekkoren hielden aan. Na afloop lieten de Ajaxspelers zich luidkeels bejubelen.

Waarop het nationale gekrakeel opnieuw uitbreekt. De officier van justitie doet een beroep op de supporters. De dader wordt voorgeleid. De supporters wassen hun handen in onschuld. Vinden dat de KNVB nu eindelijk moet optreden. Eisen strengere straffen. De club wil niet verantwoordelijk worden gesteld. De KNVB beraadt zich.

Kortom, een schier onoplosbaar probleem. Maar niet heus!
http://www.krantmeteenmening.nl

TOEN ZE IDEALISTISCH WAS, VOL VUUR

Haar uitdager Bernie Sanders mag een outsider zijn, hij trekt meer kiezers dan verwacht. En heeft een punt. Ook de Democratische presidentskandidaat Hillary Clinton is gevangen in het web van machtige financiёle belangen. Rest de vraag of het eigenlijk anders kan?

Hillary Clinton is van 1947, een babyboomer. Ze kan nog altijd de eerste vrouw zijn die als president het Witte Huis betrekt. Ze heeft voldoende ervaring, is kundig. Het is niet de leeftijd, niet de ervaring die blokkades opwerpen. Wat de nog vijf jaar oudere Sanders impliciet naar voren brengt, is of de voormalige First Lady wel de aangewezene is om het probleem van de sociale ongelijkheid, ook al omdat ze als senator voor de staat New York altijd mèt Wall Street heeft gewerkt?

Zoals haar echtgenoot rond de eeuwwisseling al deed en een beetje als die derde Babyboomer, de 70-jarige PvdA in Nederland, zich neerlegde bij de voldongen feiten van het liberaalkapitalisme om daarna de scherpste kantjes eraf te halen. Indertijd heette dat de Derde Weg. Oud-premier Kok maakte er furore mee. Wouter Bos, Jeroen Dijsselbloem en Diederik Samsom zijn de discipelen, en nog altijd begrijpen ze niet wat voor schade zij hebben aangebracht aan het idee van de sociaaldemocratie.

Misschien zijn de Clintondemocraten en de Kokdiscipelen niet de hoofdschuldigen. Ze handelen wel als burgemeesters in oorlogstijd. Hebben afscheid genomen van de lessen die John Maynard Keynes, Tinbergen en al die andere bouwers van de sociale verzorgingsmaatschappij trokken uit de economische crisis van de jaren dertig, om vervolgens méé te gaan op het pad dat de hard core kapitalist Milton Friedman had aangegeven. Waarvoor de Britse premier Margaret Thatcher in Engeland en de Amerikaanse president Ronald Reagan in 1980 het politieke grondwerk deden en zo de baan effenden voor het neoliberalisme.

Natuurlijk waren er redenen voor verandering. In Engeland maakten de socialisten zich onmogelijk met onophoudelijke stakingen en het vasthouden aan oude rechten. In de VS is van nature weerstand tegen de overheid en in Nederland leek de verzorgingsstaat uit zijn voegen gegroeid. Inflatie heette het grote gevaar.

Vrij baan kregen de financiёle markten. De overheid moest terug in het hok. Werkgevers waren weer de baas. Ja, de 19e eeuw was weer helemaal terug. Niet direct. In Amerika en Engeland ging het sneller en radicaler dan op het Europese continent. Maar met de Europese Unie hadden de neoliberale krachten op het content een machtig wapen dat de socialisten en hun Keynesiaanse ideeёn steeds verder in het defensief drong. Dus werden de rijken rijker, armen weer armer, stagneerde de middenklasse.

De kapitalistische geest en al zijn uitwassen waren uit de fles. In 2007/2008 barstte de bom. Maar na acht jaar crisis worden heeft het neoliberalisme nog niets aan kracht ingeboet, wil de neoliberale elite van geen wijken weten. Waarom zou ze ook, ze heeft alle sociaaleconomische en politieke instellingen in handen. Ze heeft het geld. De sociaaldemocraten vormen geen probleem want zij hebben zich volgens de buitenwacht te veel vereenzelvigd met de waarden en normen van het neoliberalisme.

Wel krijgen linksachtige tegenkrachten weer enige blossen op de wangen. Het begon in 2011 met een armzalig protest van de Occupybeweging die in opstand kwam tegen de machtspositie van de allerrijksten. Eigenlijk hadden Griekenland met Syriza en de politieke ontwikkelingen in Schotland al een waarschuwing moeten zijn. Toen veroverde de Britse socialist Jeremy Cobdyn Labour, verzekerde Podemos zich in Spanje van een sleutelpositie.

Bovendien komt een probleem nooit alleen. Immers, ook op de rechterflank moet de neoliberale elite alle zeilen bijzetten, nu de nationaalpopulisten steeds vastere voet krijgen in Europa, terwijl Amerika zich geen raad weet met het fenomeen Donald Trump.

Genoeg weldenkende mensen die het gevaar onderkennen. Bijna dagelijks geeft The New York Times er blijk van. De steun voor presidentskandidaat Hillary Clinton is in elk geval overweldigend. Haast wanhopig doen Democratischgezinde columnisten als Maureen Dowd en Paul Krugman een beroep op Hillary zichzelf te hervinden. Toen ze nog idealistisch en jong was, en vol vuur.

Waar Maureen Dowd acht jaar geleden uitgekeken leek op Hillary, leest haar column van 6 februari 2016 bijna als smeekbede. De reden is overduidelijk. De columniste voorziet een herhaling van 2008. Maar toen was dáár, Barack Obama, nu is er die ‘echte’ socialist Bernie Sanders die steeds populairder wordt bij jonge, blanke Democraten. En, zoveel is zeker, een socialist in de Verenigde Staten als bewoner van het Witte Huis is ondenkbaar. Ondenkbaarder dan een zwarte president ooit was.

TUSSEN OR EN GEMEENTERAAD IN

Het gaat dus om normen en waarden. Niet het geloof, niet eens zozeer het aantal zou het grote probleem zijn, maar de manier waarop de nieuwkomers tegen vrouwen, homoseksuelen aankijken. Bovendien hebben diezelfde nieuwkomers geen idee van democratie, gelijke rechten en het oplossen van problemen door overleg met respect voor het andere standpunt. Intussen azen ze wel op onze banen en huizen.

Reden genoeg om in zo grote getale onze voorkeur uit te spreken voor de grote blonde islamhater. En dan hebben we het niet eens over de mogelijkheid dat IS-strijders de AZC’s binnensluipen terwijl de testosteronbommen maar op één ding uit zijn, namelijk op het overweldigen van onze meisjes en vrouwen.

Laten we de problemen niet onderschatten. Jonge mannen van Noord-Afrikaanse en Arabische afkomst doen precies de foute dingen. Tegelijk staat vast dat het overgrote deel van deze groep weinig tot niets te maken heeft met de vluchteling die door oorlogsgeweld van huis en haard verdreven is.

Als het gaat om aanpassing aan onze normen en waarden is er dus genoeg te doen. Daarom, laat de bewoners van een AZC een vluchtelingenraad kiezen, compleet met een voorzitter en een vijftal assistenten. Deze vluchtelingen/asielzoekersraad kan de functie hebben van iets tussen de ondernemings- en gemeenteraad in. Mag voorstellen doen aan de Raad van Toezicht, als representant van de Nederlandse overheid. Mag eventueel naar buiten toe optreden.

Een overheid met voldoende zelfvertrouwen maakt zo de nieuwkomers wegwijs in het complexe maar o zo stimulerende Rijk van de Democratie en Gelijke rechten. Zonder valse beloftes te doen, zonder privileges te verlenen leren zowel de blijvers als de niet-blijvers niet alleen omgaan met de normen en waarden die er toedoen. Als het goed is, leren ze die ook waarderen. Al met al een win-winsituatie dus!
http://www.krantmeteenmening.nl

MEIN KAMPF ZET AAN TOT HAAT

Nu is het Openbaar Ministerie weer in cassatie gegaan. Intussen kan de Amsterdamse galeriehouder Michiel van Eyck, Mein Kampf aan de man blijven brengen. Sterker nog, het Hooggerechtshof vindt dat het boek een belangrijke bijdrage levert aan het maatschappelijke debat. De vrije meningsuiting is in het geding.

Zeventig jaar is Mein Kampf nu verboden. Maar wie de motivering van de rechtbank leest, vraagt zich af, waarom? Immers, het recht op de vrije meningsuiting is tijdloos en als Hitlers gedachtespinsels in de naoorlogse jaren geen rol speelden in het maatschappelijk debat, wanneer dan wel?

Het zal de tijdgeest zijn die de Nederlandse rechters tot hun oordeel heeft gebracht. Ach, de wereldoorlog is zo lang geleden. Bovendien is de tekst overal beschikbaar. Staat op internet en een beetje bibliotheek heeft wel een exemplaar. Van Eycks advocaat mr. Gerard Spong heeft nog een argument: “Als één boek tot haat aanzet, is het de Bijbel. Tot op dag van vandaag ondervinden de homoseksuelen daar de gevolgen van”.

Galeriehouder Van Eyck bezweert dat alleen historici en verzamelaars belangstelling tonen. Geen idee of dat een geruststelling is. Punt is dat Mein Kampf discrimineert, beledigt, aanzet tot haat en geweld. Conform artikel 137 van het wetboek van Strafrecht is dat allemaal strafbaar.
Dat was in 1945. In 2016 is dat niet anders, dacht ik zo.
http://www.krantmeteenmening.nl

IETS MET DE TWEEDE WERELDOORLOG

Wouter Bos heeft het land al meermalen verrast. Rond de eeuwwisseling verscheen dit prominente PvdA-lid als een meteoor aan het politieke front. Om de hoogste podia te beklimmen. Het scheelde niet veel of hij was zelfs premier geworden. Toen verdween hij even plotseling als hij gekomen was, maar niet nadat hij De Bank voor de ondergang had behoed.

Misschien heeft Bos het allemaal zo slecht nog niet gedaan hoewel een fiks aantal belastingbetalers zich na 7 jaar ietwat bekocht voelt. Hoe het zij, in september 2012 was hij er weer. Formeerde met collega Henk Kamp het kabinet-Rutte II. Wouter Bos bracht ook het kwartetspel in dat zo’n belangrijke rol speelde bij de verdeling van de departementen. Intussen blijkt het kabinet toch maar een blijvertje. Dat wil zeggen, het kan elke dag vallen, maar het kan ook de rit uitzitten.

Intussen is Wouter Bos de baas van het VU medisch centrum. Bovendien heeft hij een column in de Volkskrant. Gisteren schreef hij dat Nederlanders niet zo flauw moeten doen. Gewoon hun toestemming via het burgerservicenummer geven voor het koppelen van hun gegevens, ziektes, familiegeschiedenis, inkomen, werk en wat niet al voor het hogere doel. Waarom de Nederlanders dat niet willen, is Wouter Bos een raadsel. Iets met de Tweede Wereldoorlog, veronderstelt hij. Ach.
http://www.krantmeteenmening.nl

‘EEN LOSER’, ALDUS DE AMERIKA-KENNER

Op Donald Trump als de 45ste president hoeft niemand zich te verheugen. Maar ook met Cruz, Rubio of de zoveelste Bush schiet niemand iets op. De Republikeinse partij heeft de wereld een oorlog in het Midden-Oosten opgedrongen, een economische crisis veroorzaakt en de afgelopen acht jaar niets anders gedaan dan president Obama het regeren onmogelijk te maken. De partij is rot, en die rot is tot in alle hoeken en gaten doorgedrongen.

Het is mooi dat de VS-adepten als Twan Huys en Charles Groenhuysen ons het feest van de democratie willen laten meebeleven. Hun enthousiasme zal aanstekelijk zijn. Maar van enige serieuze duiding is geen sprake. Je bent vóór Trump of tegen. Bewondert hem of hebt altijd wel gedacht dat hij een idioot is. En Hillary blijft de vrouw van Bill die maar één doel heeft, de eerste vrouwelijke president van het machtigste land van de wereld worden.

Donald Trump presteerde in Iowa teleurstellend. Dat wil zeggen, hij heeft niet gewonnen, bleef achter bij de verwachtingen. “Een loser”, schrijft weer een andere Amerika-kenner, Frans Verhagen op zijn site, http://www.meiguo.nl.

Ted Cruz mag in Iowa gewonnen hebben, met Marco Rubio heeft het Republikeinse establishment nu een stevig ijzer in het vuur, een man die goed ligt in de partij, in Wall Street, en ook nog eens belooft Obamacare en het homohuwelijk op de schoothoop te gooien.

Maar Trump zou Trump niet zijn als hij zomaar het moede hoofd zal buigen. Een jaar campagne gevoerd, een jaar Amerika op stelten gezet, de media misbruikt. Zo’n man laat het bij een eerste tegenslag niet zitten. “Cruz heeft vals gespeeld. De kiezers voorgelogen”, klaagt de vastgoedmiljardair alvast. Gooit er nog een tweet achteraan waarin hij eist dat de verkiezingen in Iowa of worden overgedaan, of ongeldig verklaard.

Ach, verrassend is het allemaal niet. In de Republikeinse partij is nu eenmaal alles geoorloofd om de tegenstander de loef af te stelen. Leugens, bedrog, fraude, grote pakken geld horen daarbij. De laatste die daar verbaasd over kan zijn, is een Amerikaanse vastgoedmiljardair.
http://www.krantmeteenmening.nl

HET KAN FOUT AFLOPEN, OF GOED

Het is een heus gevecht, in Amerika, in Europa, in Spanje, Frankrijk, Nederland. Waar niet eigenlijk vechten de maatschappelijke elites tegen boze burgers die verandering willen? Met als gevolg, een enorme onzekerheid.

Zo geeft de verkiezingsuitslag in de Amerikaanse staat Iowa nauwelijks aanknopingspunten voor het verdere verloop van de voorverkiezingen. Ted Cruz en Hillary Clinton wonnen. De enige conclusie is dat zowel in de Republikeinse als de Democratische partij de outsiders op voorsprong staan.

In Spanje heeft premier Rajoy van de conservatieve Partido Popular het initiatief van de formatie uit handen moeten geven. Het is nu aan de socialist Sanchez om een nieuwe regering te vormen. Wellicht maakt Sanchez meer kans om de nieuwkomers van Podemos en Ciudadanos in beweging te krijgen. Maar voor hetzelfde geld moeten nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven

In Duitsland rukt de AfD, Alternative für Deutschland gestadig op. Recente peilingen waarderen deze rechtse stroming op tenminste 10 procent. Marine Le Pen van het Front National hoopt volgend jaar zelfs president te worden.

In Nederland loopt Geert Wilders zich alvast warm. De PVV-leider verwaardigde zich gisteren NOS-verslaggever Xander van der Wulp te woord te staan. De PVV doet het bijzonder goed in de peilingen. Wilders waarschuwt het land maar vast voor de revolutie als zijn PVV buiten de regering wordt gehouden.

Je zou het voortekenen kunnen noemen. Het kan verkeerd aflopen. Maar ook best goed.
http://www.krantmeteenmening.nl

ONDERSCHAT BESTUURDERS NIET

Dat het politieke bestel een flinke opknapbeurt nodig heeft! Ach, oud nieuws. Alleen is het nog niet doorgedrongen tot de bestuurders. Die menen nog altijd alle vernieuwingsvoorstellen in prullenbakken te kunnen gooien. Zij zijn de macht en geenszins van plan daarvan afstand te doen.

Dus is het wachten op het moment dat de hele zaak in het honderd loopt. Onderschat hierbij de bestuurders niet. Als de vluchtelingenkwestie één ding aantoont, is het wel de kloof tussen bestuur en burgerij. Het bestuur ziet zich steeds weer voor voldongen feiten geplaatst. Weet zich geen raad. Dus pakt het burgers op die protesteren. Ontzegt de pers de toegang tot hoorzittingen die openbaar behoren te zijn. Bespiedt de burgers via de sociale media.

Over democratie zijn boekenkasten vol geschreven. Maar wat de Nederlandse bestuurders op dit punt presteren, mag je van alles noemen. Met democratie heeft het niets te maken. Integendeel.
http://www.krantmeteenmening.nl

IOWA IS PAS EEN EERSTE STAP

“We can change”. Nee, president Barack Obama zal niet de geschiedenis ingaan als de grote revolutionair, de visionair, de ziener. Daarvoor was zijn aanpak te voorzichtig. Hield de Democraat al dan niet noodgedwongen te veel rekening met de gevestigde belangen. Intussen lijkt de Verenigde Staten wel degelijk veranderd.

Dankzij of ondanks acht jaar president Obama is het politieke speelveld na een jarenlange blokkade in beweging gekomen, opgeschud. Lijkt er werkelijk iets te gebeuren, en wringen vriend en vijand, alle experts, zich na maanden verkiezingsvoorbereidingstijd alweer in alle bochten om stellige uitspraken uit een recent verleden alsnog in het juiste kader te plaatsen.

Want de Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump, de vastgoedmiljardair met het rossige haar, zou kansloos zijn. Ook in de week dat de verkiezingen met de caucuses in Iowa officieel beginnen, moet de vastgoedmiljardair nog maar bewijzen dat hij meer is dan een whimp. Nate Silver en zijn vrienden van de site FiveThirtyEight achtten hem aanvankelijk volstrekt kansloos. “Hij heeft een kans van twee procent, niet meer”, schreef Silver nog in november vorig jaar.

Maar Silver hield altijd een slag om de arm. “Op basis van de peilingen zijn aangaande de uitslag pas enigszins serieuze conclusies te trekken, pas twee weken voor de verkiezingen, later nog”. Waarmee hij natuurlijk niets te veel heeft gezegd. Zelfs op de laatste dag kunnen kiezers besluiten hun stem toch maar aan die ander te geven. In twee peilingen op de site RealClearPolitics duikt Marco Rubio plotseling op als de kandidaat die in Iowa voor een verrassing kan zorgen.

Kortom, cijfers zijn prachtig. Bedenk dat Rubio een favoriet is van het Republikeinse establishment, in tegenstelling tot Trump en de aan de Tea Party gelieerde conservatief Ted Cruz. Er is geld genoeg om machinaties in werking te stellen die de verkiezingsuitslag alsnog een ander aanzien kunnen geven. Maar aan de basis ligt de herkenning van de onderstroom.

Die onderstroom is met name komen bovendrijven in de campagnes van Donald Trump en Bernie Sanders aan Democratische kant. Wie ook wint, het grote belang van deze verkiezingen ligt in het antwoord op de roep om sociale en ook wel economische veranderingen.

Want dat is intussen gebleken, een groot deel van de middenklasse, de ruggengraat van kapitalisme en democratie, heeft er genoeg van heeft dat de winsten in de zakken van de rijksten verdwijnen, terwijl het de afgelopen jaren wel weer de miljarden heeft moeten ophoesten om de op omvallen staande multinationals, financiёle en automobielbedrijven te redden, dat de minimumlonen maar niet willen stijgen en de studeren onbetaalbaar is geworden.

Al met al mag Trump zijn miljarden en een vooral uit blanken bestaande enthousiaste aanhang hebben, Sanders oude linkse idealen in Hillary Clinton wakker maken, Iowa is pas de eerste stap op weg naar 8 november 2016, de dag waarop de Amerikanen niet alleen de 45ste president van de Verenigde Staten kiezen, maar ook 33 senatoren en 435 leden van het Huis van Afgevaardigden.

Dan zal ook blijken of het Amerikaanse politieke bestel veerkrachtig genoeg is om de roep om veranderingen op een waarachtig democratische wijze op te vangen. Óf dat de elite in staat is opnieuw orde op zaken te stellen.
http://www.krantmeteenmening.nl

HIJ SNAPT NIETS VAN HOLLANDSE ZIEL

De kranten mogen het moeilijk hebben, hij heeft een baan met statuur, is alweer 5 jaar de hoofdredacteur van het NRC Handelsblad, Peter Vandermeersch. Op gezette tijden zit hij aan bij De Wereld Draait Door waar zijn enthousiasme, passie, marketingdrift wel eens met hem op de loop plegen te gaan.

Vandermeersch is van Belgische komaf. Misschien is het dat. Wat is er aan de hand? Welnu, vermoedelijk meende de hoofdredacteur van het NRC Handelsblad op de site leuk te moeten doen. Ons Nederlanders nog eens in te wrijven dat niet wij, maar zij zich geplaatst hebben voor het Europese kampioenschap voetbal dat van 10 juni tot 10 juli plaatsvindt in Frankrijk.

“Het wordt geen leuke maand voor de Nederlanders. Immers, zij zijn er niet bij. En voor wie moeten zij dan supporteren”? vraagt Vandermeersch op de NRCsite, om zelf het antwoord te geven. “Alleen de Belgen blijven over, de meest Nederlandse ploeg want zij weten al zeker op 10 juli in de finale te staan”.

Verwijst Vandermeersch hier naar de arrogantie van die Ollanders? Of doet hij aan een typisch staaltje Belgische zelfspot? Geen idee. Maar de hoofdredacteur vergeet één ding: Wij zijn Europees kampioen geweest, hebben drie WK-finales en twee halve finales gehaald.

Maar bovendien, Vandermeersch geeft een brevet van onvermogen af. Snapt in elk geval niets van de Hollandse ziel. Immers, in juni/juli gaan de Nederlanders lekker op vakantie. Verder zal het ze een zorg zijn. Belgiё mag winnen, maar Duitsland ook, en Engeland zou wel een keertje leuk zijn.
http://www.krantmeteenmening.nl